7 + 8 + 9 februari. Dag 10 +11 + 12
Blijf op de hoogte en volg Els en Jean
09 Februari 2019 | Vietnam, Dong Hoi
Hoi An
Reeds dagen heeft Laura (reisleidster) het al over Hoi An. Een authentiek oude stad; de stad van de lampions.
Maar voordat het zover is, rijden we eerst over de Wolkenpas. Dit is de grens tussen de subtropische 4 seizoenen en de tropische 2 seizoenen.
Onderweg stoppen we bij oesterkwekers, die in rubberbanden de oester laten vastbijten. In typische ronde rieten manden bootjes halen ze de oogst op.
Aan de andere kant van de Wolkenpas komen we bij de stranden van Da Nang; bekend van de vakantie vierende Amerikaanse soldaten. We proeven even aan het strand en golven.
Na inchecken in het resort maken we in de namiddag een stadswandeling in Hoi An. Inderdaad hangen er overal lampionnen en met de invallende duisternis geeft dat een schitterende sfeer. Ook kunnen je in een lampionnenboot varen en laat men papieren bootjes te water met een kaars erin. Het is nog steeds Tet en die lichtbootjes brengen geluk.
Ook de VOC is hier nog geweest en heeft één enkel gebouw achtergelaten.
Feeëriek kun je aan het water dineren. De Franse invloed is nog duidelijk merkbaar aan o.a. een mooie patisserie. Natuurlijk alleen kijken...
Dag 11 (8-2) maken we een fietstocht door de rijstvelden en de groentetuinen van enkele dorpen. Je kunt zien dat de rijst hier al een stuk verder is gegroeid dan eerder. ś Middags uitrusten bij het zwembad.
Dag 12 (9-2) Om 6:30u (!) vertrokken naar My Son (= Mooie Berg), Hindoestaans tempelcomplex dat min of meer bij toeval is ontdekt in 1898 door Franse militairen. Aanvankelijk in de 4e eeuw gebouwd van hout en vanaf de 7e eeuw in baksteen, was dit complex geheel overwoekerd door regenwoud. Ondanks het vroege uur is de temperatuur nu al drukkend warm. Aan het slot van ons bezoek maken we een voorstelling mee van verschillende Hindoestaanse dansen.
Helaas blijkt ons fototoestel kapot te zijn. Vreemd genoeg is er nergens een fotozaak. Mogelijk pas in Saigon. Dus we gaan verder met onze telefoons.
Terug naar het resort voor een lunch aan het zwembad en we maken ons op om een Vietnamese kookles te gaan volgen.
Alvorens we dat gaan doen gaan we in kleine groepjes over de markt en leren we de fijne kneepjes van het aankopen van vers voedsel. Waar moet je op letten dat vis vers is, de kip niet met water is ingespoten, het varkensvlees en de groenten nog goed zijn? Ook laat de gids zien welk keukengereedschap wordt gebruikt in de Vietnamese keuken.
Met een boot varen we naar de kookles. Het door Mimi, de kookjuf, gesproken Engels is nauwelijks te begrijpen, terwijl ze er zelf oh zo tevreden over is. Samen met 4 kookhulpjes maken we 6 gerechten die we natuurlijk ook opeten. Gezellig, lekker en af en toe hilarisch. De muggen zoemen hier in het rond.
Moe van de lange dag schrijven we dit verslag en gaan een beetje bijtijds naar bed, want morgen om 7:30 zitten we weer in de bus voor een lange rit naar Qui Nhon.
Reeds dagen heeft Laura (reisleidster) het al over Hoi An. Een authentiek oude stad; de stad van de lampions.
Maar voordat het zover is, rijden we eerst over de Wolkenpas. Dit is de grens tussen de subtropische 4 seizoenen en de tropische 2 seizoenen.
Onderweg stoppen we bij oesterkwekers, die in rubberbanden de oester laten vastbijten. In typische ronde rieten manden bootjes halen ze de oogst op.
Aan de andere kant van de Wolkenpas komen we bij de stranden van Da Nang; bekend van de vakantie vierende Amerikaanse soldaten. We proeven even aan het strand en golven.
Na inchecken in het resort maken we in de namiddag een stadswandeling in Hoi An. Inderdaad hangen er overal lampionnen en met de invallende duisternis geeft dat een schitterende sfeer. Ook kunnen je in een lampionnenboot varen en laat men papieren bootjes te water met een kaars erin. Het is nog steeds Tet en die lichtbootjes brengen geluk.
Ook de VOC is hier nog geweest en heeft één enkel gebouw achtergelaten.
Feeëriek kun je aan het water dineren. De Franse invloed is nog duidelijk merkbaar aan o.a. een mooie patisserie. Natuurlijk alleen kijken...
Dag 11 (8-2) maken we een fietstocht door de rijstvelden en de groentetuinen van enkele dorpen. Je kunt zien dat de rijst hier al een stuk verder is gegroeid dan eerder. ś Middags uitrusten bij het zwembad.
Dag 12 (9-2) Om 6:30u (!) vertrokken naar My Son (= Mooie Berg), Hindoestaans tempelcomplex dat min of meer bij toeval is ontdekt in 1898 door Franse militairen. Aanvankelijk in de 4e eeuw gebouwd van hout en vanaf de 7e eeuw in baksteen, was dit complex geheel overwoekerd door regenwoud. Ondanks het vroege uur is de temperatuur nu al drukkend warm. Aan het slot van ons bezoek maken we een voorstelling mee van verschillende Hindoestaanse dansen.
Helaas blijkt ons fototoestel kapot te zijn. Vreemd genoeg is er nergens een fotozaak. Mogelijk pas in Saigon. Dus we gaan verder met onze telefoons.
Terug naar het resort voor een lunch aan het zwembad en we maken ons op om een Vietnamese kookles te gaan volgen.
Alvorens we dat gaan doen gaan we in kleine groepjes over de markt en leren we de fijne kneepjes van het aankopen van vers voedsel. Waar moet je op letten dat vis vers is, de kip niet met water is ingespoten, het varkensvlees en de groenten nog goed zijn? Ook laat de gids zien welk keukengereedschap wordt gebruikt in de Vietnamese keuken.
Met een boot varen we naar de kookles. Het door Mimi, de kookjuf, gesproken Engels is nauwelijks te begrijpen, terwijl ze er zelf oh zo tevreden over is. Samen met 4 kookhulpjes maken we 6 gerechten die we natuurlijk ook opeten. Gezellig, lekker en af en toe hilarisch. De muggen zoemen hier in het rond.
Moe van de lange dag schrijven we dit verslag en gaan een beetje bijtijds naar bed, want morgen om 7:30 zitten we weer in de bus voor een lange rit naar Qui Nhon.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
